اشتراک گذاری:

خصوصیات یک روانشناس بالینی خوب.

.ویژگیهای یک روانشناس بالینی خوب چیست؟

.کلینیک روانشناسی بالینی دکتر جعفر دارابی_تهران

تلفن 44030719

یک روانشناس بالینی خوب از خصوصیات زیادی برخوردار است.در اینجا به مهمترین خصوصیات روانشناس بالینی خوب اشاره میشود.

1.روانشناس بالینی خوب صبور است.حل مشکلات روانی کار ساده ای نیست آن هم زمانی که شما جز حرف زدن ابزار فیزیکی ندارید.یک روانپزشک ابزارهایی مثل تجویز دارو،انجام ای سی تی، بستری کردن و بسیاری از ابزارهای پزشکی دیگر را در اختیار دارد.اما روانشناس بالینی به جز چند تکنیک رواندرمانی مثل تن آرامی،ای ام دی آر و مانند آن چیز دیگری در اختیار ندارد.پس باید صبور باشد تا بتواند تغییرات لازم را ایجاد کند.

2.روانشناس بالینی خوب باید رازدار بیمار باشد.رازداری اساس ایجاد راپورت با بیمار است.راپورت یعنی رابطه ای توام با اعتماد بین بیمار و روانشناس.اگر بیمار احساس کند که روانشناس رازدار نیست، به دکتر روانشناس خود اعتماد نخواهد کرد.بدون اعتماد هم درمانی صورت نمیگیرد.

3.روانشناس بالینی خوب تسلط علمی کافی دارد.همه فنون و تکنیک باشد اما روانشناس اطلاعات روانشناسی کافی نداشته باشد،قادر به ایجاد تغییرات خوب در بیمار نخواهد بود.با سواد بودن روانشناس فقط در حیطه روانشناسی نیست.علاوه بر آن روانشناس در امور دینی،اجتماعی،سیاسی و فرهنگی هم باید سواد کافی داشته باشد و در این زمینه ها به روز باشد.زیرا این موارد هم جزو دغدغه های همه مردم و از جمله مراجعان به روانشناس میباشد و نیازمند راهنمایی روانشناس بالینی است.

4.روانشناس بالینی باید شوخ طبع باشد و از توانایی برونگرایی لازم( نه افراطی) برخوردار باشد.قدرت ارتباط با بیمار امر ساده ای نیست.بدون رابطه خوب و صمیمانه امکان تغییرات اساسی نیست.

5.روانشناس خوب باید به فرهنگ جامعه ای که در آن کار میکند آشنا باشد.بدون آشنا بودن با فرهنگ جامعه امکان رواندرمانی وجود ندارد.رواندرمانی فقط اجرای تکنیک نیست.بسیاری از تغییرات فکری و نیز تشخیصها بدون آگاهی کامل از فرهنگ و خرده فرهنگهایی که بیمار در آن بزرگ شده است،امان تغییرات خوب وجود ندارد.

6.روانشناس بالینی خوب باید اصول اخلاقی را رعایت کند و تسلط بر نفس بالایی داشته باشد.یک روانکاو خوب و یک روانشناس خوب با مراجعان زیادی روبرو میشود که برخی از مراجعان وسوسه کننده هستند.اگر روانشناس تسلط بر نفس نداشته باشد راحت توسط بیمارش مورد انحراف اخلاقی قرار میگیرد و از مسیر درمان خارج میشود و هم به خود و هم به بیمارش آسیب میزند.

7.روانشناس بالینی خوب در مورد بیمار و مشکلاتش قضاوت اخلاقی نمیکند.روانشناس باید در مقابل مشکلات مطرح شده مثل امور غیر اخلاقی،دزدی،جنایت و و و خنثی باشد.حتی اگر بیمار بگوید که من آدم کشتم ، نباید قضاوت اخلاقی شود.در اینجا روانشناس نمیگوید چرا کشتی؟ بلکه میپرسد چه شد که آدم کشتی؟