روانشناس خوب و حاذق را چگونه بشناسیم؟
کلینیک دکتر جعفر دارابی(روانشناس بالینی،استاد دانشگاه با بیش از 25 سال تجربه در رواندرمانی و هیپنوتیزم،پژوهشگر برتر)
تلفن_تهران_44030719
امروزه مردم برای حل مشکلات روانی و اجتماعی و خانوادگی خود،به روانشناس مراجعه میکنند.روان شناسی و مشاوره بخشی از زندگی مردم شده است و نیزجزو سبد خانوار. روان شناسان در زمينه های مختلفی کار ميکنند که درمان یکی از قسمت های آن است. خصوصیت هایی که در این نوشته می آید در مورد روان شناسانی است که کار درمانی انجام میدهند.
1.روانشناس باید دلسوز و دلرحم باشد و برای حل مشکل مراجع با دلسوزی و احساس مسئولیت بالا اقدام کند.
شما به عنوان مراجع و کسی که تقاضای کمک دارید کاملاً متوجه شیوه برخورد درمانگر خود خواهید شد. شما به این نکته مهم پی خواهید برد که روان شناس شما عمیقا اظهار همدلی و هم دردی با شما دارد یا خیر. همدلی و هم دردی چیزی ورای کلمات و جملات است و در این مورد شما باید با دل و جان خود هم دردی را حس کنید.یک روانشناس خوب علاوه بر دارا بودن دانش کافی در زمينه روان شناسی و قابلیت بکارگیری آن معلومات تخصصی در روند درمان، می بایست دیدی خالی از قضاوت، پیشداوری و مملو از درک و همدلی داشته باشد. این درک و همدلی باید به گونه ای باشد که مراجع به آسانی حرف ها و مشکلات خود را بیان کند و از مقاومت براي ابراز مشکلات خود بپرهیزد. در واقع یک متخصص روان شناسی می بایست روابطی عمیق ولی سالم با اشخاص برقرار کند.
2.روانشناس باید قدرت شنوندگی بالایی داشته باشد.
روان شناس بیش تر از آن که سخن بگوید می شنود. برای اینکه بتوانید به درمانجو یا همان مراجع خود کمک کنید اول باید به مشکلات وی پی ببرید بهترین راه شناسایی و اگاهی هم گوش دادن است. پس در برخورد با درمانجو باید سرتاپا گوش باشید. روان شناس باید یک شنونده ی فعال باشد و گفته های درمانجو را به خوبی بررسی و تحلیل کند.
3.دارای قدرت ارتباطی عالی باشد.
حل شدن مشکلات بسياري از مراجعین در گرو حل تعارض آن ها با خانواده و اشخاص وابسته است که هیچوقت نتوانسته اند حرفشان را از طریقی درست به آن ها بیان کنند. گاهی ضروری است روان شناس، مداخلاتی در جهت برقرار شدن رابطه درست بین افراد خانواده، انجام دهد. در این مورد روان شناس خود باید مهارت در برقرای رابطه مؤثر را داشته باشد.روانشناسی که نتواند رابطه قوی برقرار کند در کار درمان موفق نیست.
4.برخورداری از سلامت روان
سلامت روانی نسبی نه کامل لازمه کار یک روانشناس درمانی است.روانشناس خوب از سلامت شخصیت و سلامت روان کافی برخوردار است.در غیر اینصورت به مراجع یا بیمار خود آسیب میزند.
5.آگاه به آخرین روشهای رواندرمانی
علم به سرعت نور در حال رشد و پیشرفت است و روانشناسان مثل همه رشته های دیگر باید با علم روز خود را مجهز کنند .در امریکا همه روانشناسان بالاجبار هر دو سال باید دوره های آموزشی را طی کنند ولی در ایران این اجبار وجود ندارد.اما روانشناس مسئول خود اقدام به این کار میکند.