رواندرمانی یکی از انواع درمانهای روانی است که توسط روانشناس بالینی یا روانشناس درمانی اعمال میشود.در رواندرمانی تئوریهای زیادی وجود دارد که با توجه به علاقه و زمینه نظری که روانشناس به آن گرایش دارد اعمال میشود.روانکاوی هم شکلی از رواندرمانی است که تمرکز روی عوامل ناخودآگاه دارد.بنیانگذار رواندرمانی زیگموند فروید است که با تاسیس مکتب روانکاوی که در واقع شکلی از انواع رواندرمانی است،این دانش و علم را به جهان عرضه نمود..
امروزه مکاتب رواندرمانی زیادی وجود دارد،مثل روانکاوی،رفتار درمانی،شناخت درمانی و رواندرمانی از نوع اگزیستانسیل . در هر یک از این مکاتب نظریه های زیادی هم وجود دارد.
رواندرمانی در واقع رسیدن به بینش عمیقتر نسبت به خودمان است.هدف رواندرمانی آگاهی و شناخت از خودمان و یا خودشناسی است و سعی در رفع نقایص فکری و شخصیتی دارد.این امر در حیطه کار روانشناسی بالینی است.مرحوم دکتر سعید شاملو در کتاب اصول روانشناسی بالینی رواندرمانی را شرایط جدید یادگیری تعریف کرده است.در رواندرمانی شما از کاراکتر یا شخصیت خود اطلاع بیشتری پیدا میکنید و در صدد رفع نقاط ضعف خود بر می آیید.
هدف دیگر رواندرمانی درمان بیماریهای روانی از نوع روان نژند است.بیماریهایی مثل افسردگی،اضطراب و اختلالات اضطرابی مثل وسواس،پانیک و فوبیا.در اختلالات نروتیک بیمار از بیماری خود آگاه بوده و در صدد درمان خویش است ولی در اختلال سایکوز یا روانپریش بیمار از بیماری خود آگاهی نداشته و هیچ وقت در صدد درمان خود نیست مثل بیماری اسکیزوفرن.رواندرمانی مخصوص بیماریهای روان نژند است یعنی افرادی که از بیماری خود آگاه بوده و در صدد درمان خود است.البته همه بیماران روان نژند در صدد درمان خود نیستند چون همه افراد آگاهی لازم را در این زمینه ندارند.
کلینیک روانشناسی دکتر دارابی
تهران 44030719